Ankara’da bir grup liseli öğrenci, ders anlatmaya çalışan öğretmenleriyle alay etti; üstelik bunu kameraya alıp eğlenceye dönüştürdü.Bu görüntüler, tek bir sınıfın değil, yıllardır eğitimde biriken sorunların fotoğrafı.Sınıfta kalmanın kaldırıldığı, düşük not vermenin neredeyse yasaklandığı, velinin en küçük şikâyetinde öğretmenin zan altında bırakıldığı bir düzen… Bugün Türkiye’nin dört bir yanında...
Bir uçak düştüğünde, bir asker toprağa verildiğinde, bir ocak söndüğünde ilk yapılması gereken bellidir: Sorumluların kim olduğunu bulmak, onlara gerçekten dokunmak.Türkiye’de yıllardır değişmeyen bir ezber var:“Araştırma başlatıldı.”Soruşturma açılır, komisyon kurulur, raporlar yazılır…Sonra?Raflar dolup taşar, ama sorumluların yüzü bile kızarmaz.Oysa adalet, kazanın olduğu yerde başlar — fotoğrafın en üstünden.Bir uçak...
Trabzon’da bir süredir kokarca böceği her yeri sarmış durumda.Evlerde, bahçelerde, tarlalarda…Halk nefes alamazken, mecliste konu hâlâ “Bu böceği kim gönderdi?” tartışmasına sıkışmış durumda.Oysa asıl mesele bu değil.Bu böcek neden bu kadar hızlı yayıldı?Neden bu kadar savunmasız kaldık?Tarımı, doğayı, yaşam alanlarımızı tehdit eden bu istilacı türle nasıl mücadele edeceğiz?Sorulması gereken...
Bir dönem o parti, siyaset tabelasından fazlasıydı.Bir fikri, bir ideali, bir ülke hayalini taşırdı omuzlarında. İnsanlar, o partide makam aramak için değil; bir davaya omuz vermek için bulunurdu. Bir inancın, bir idealin, bir ülke tasavvurunun etrafında toplanılırdı. “Biz” kelimesi samimiydi, çünkü ortak bir hedefe, ortak bir vicdana işaret ederdi....
“Paylaşmanın bu kadar kolay olduğu yerde, hissetmenin bu kadar zor olması tesadüf mü?”“Bir tuşla görünür olduk; ama görünmez hale gelen duygularımız ne olacak?”Artık herkesin elinde bir kamera, yüzünde sahtelik var. Gerçek, yaşanmak yerine kurgulanıyor; dolayısıyla hisler anlamını yitiriyor. İnsanlar mutlu görünmeyi, mutlu olmaya tercih ediyor. Kalbimizde sakladığımız duygular, şimdi...
Bazı kadın ölümleri aniden gelmez. Ayak sesleri vardır. Birikmiş korkular, defalarca verilmiş ama tutulmamış sözler, uzaklaştırma kararları, telefon ekranında biriken tehdit mesajları, kapı önünde sessizce bekleyen öfke…Ve sonra bir kadın ölür.Çoğu zaman bir sokakta, bazen çocuklarının gözü önünde. Bazen şahit dahi olmadan, bir sessizlikte kaybolur. “Ayrılmak istediği için”, “boşanmak...
Bazı insanlar kalabalıklarda kaybolmazlar; aksine, kalabalıkları yönlendirirler. Sözlerinden çok, duruşlarıyla tanınırlar. Hayatları boyunca makamların değil, ilkelerin peşinden gider; menfaatin değil, milletin izini sürerler. Ulvi Batu da işte o nadir insanlardan biriydi.Ebedi âleme göç eden Batu, geride sadece bir hayat hikâyesi değil, aynı zamanda bir ülkü mirası, bir şahsiyet dersi...
Zaman geçer…Unvanlar silinir, makamlar gömülür.Diplomalar sararır, alkışlar diner, ışıklar söner…Bir duruş kalır ardında bazı insanların. Öyle ki ne mezara sığar ne zamana yenilir isimleri.Bugün Nihat Genç, bir kişiden çok daha fazlası. Bir ismin çok ötesinde bir tavır.Bir vicdan sesi, bir halk çığlığının yazıya dökülmüş hali.Her dönemin adamı olmadı. Her...
İsrail’in Gazze’de ve işgal altındaki topraklarda uyguladığı politikalar, sadece sınırları değil, insanlığın ortak değerlerini de tahrip ediyor. Her yıkılan ev, her ölen çocuk, aslında dünya vicdanında derin yara oluşturuyor. İsrail belki haritada genişliyor ama dünyada barınabileceği ahlaki ve insani zemini gittikçe daralıyor.Bu sorunu yalnızca bir “bölgesel çatışma” olarak görmek...
Siyasi Kurumlar kişilere endekslenmişse, hukuk keyfîliğe teslim olmuşsa, liderlik sadakatle tanımlanıyorsa orada artık fikir yoktur, demokrasi ise yalnızca sandığın ritüelinden ibarettir. Seçmek vardır; ama hesap sormak yoktur. Yetki vardır; ama denetim yoktur.Oysa gerçekte olması gereken; fikri yapının, düşünme biçiminin, karar alma ahlâkının ve kurumsal sürekliliğin korunmasıdır.Bu mücadele de, fikre,...
